Początkowo budową tych pojazdów zajmowały się zakłady Pafawag z Wrocławia. Konstrukcja "siódemek" trwała tam przez jedenaście lat (1963-1974), i zakończyła się na 240 sztukach. Pojazdy opuszczające wrocławską fabrykę nosiły seryjne oznaczenie 4E. Zamiast nich zaczęto produkować elektrowozy towarowe.
Po kilku ładnych latach podjęto ponownie program budowy tego rodzaju elektrowozów z tym, że w kolejnym wcieleniu zaszło kilka zmian w konstrukcji pojazdu. Produkcja przeniesiona została do zakładów Cegielskiego w Poznaniu, gdzie zastąpiły one na linii produkcyjnej elektrowozy dwuczłonowe - ET41. Z zewnątrz poznańskie "siódemki" wyróżniają się przede wszystkim ryflowanymi ścianami bocznymi. W Poznaniu powstały w sumie 243 elektrowozy, budowane w latach 1983-1992. Pojazdy te noszą oznaczenie seryjne 303E.
Ciekawostką jest to, że łączyć można z sobą jedynie elektrowozy w obrębie konkretnego typu, i tak nie można łączyć lokomotyw Pafawagu z tymi wyprodukowanymi w Poznaniu. Pojazdy serii 303E są o 32 cm dłuższe i prawie 3,5 tony cięższe od swoich wrocławskich poprzedników. Od 1995 prowadzone były liczne modernizacje lokomotyw EU07, w wyniku których powstało w sumie 165 pojazdów do obsługi ruchu pasażerskiego, oznaczanych jako EP07.
Elektrowozy serii EU07, a także te przebudowane na EP07, rozwijają prędkość maksymalną 125 km/h, i obecnie obsługują właściwie wyłącznie pasażerskie pociągi pospieszne.
 |
| Lokomotywa EU07 serii 4E (fot. David Gubler; pl.wikipedia.org) |
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz
Anonimowe komentarze nie będą akceptowane