Historia polskiej komunikacji - Fablok 401Da (SM32)

Chrzanowska Fabryka Lokomotyw, prócz całej rzeszy parowozów i doskonale znanych "stonek" z rodziny SM42/SP42, znana jest także z licznie produkowanych, małych lokomotyw spalinowych, przeznaczonych do celów manewrowych na niewielkich stacjach i bocznicach, a także dla potrzeb wewnętrznego transportu w zakładach przemysłowych. Jednym z modeli jest lokomotywa spalinowa 401Da, znana bardziej jako SM32.

Prototyp powstał już w roku 1968 i wyposażony był w rodzimej produkcji silnik. Seryjna produkcja trwała w Chrzanowie w latach 1971-1978. W tym czasie powstało pięćset sztuk tego typu pojazdów. Montowano w nich silniki wysokoprężne (dwunasto-cylindrowe) produkowane na licencji Henschel-Werke z Kassel. Układ jezdny stanowią trzy pojedyncze osie, powiązane ze sobą, z których pierwsza i trzecia są osiami napędowymi, współpracującymi z silnikiem. Pojazdy te ważą 40,5 tony, a ich prędkość maksymalna to 60 km/h.

Wiele spalinówek z tej serii została już skreślona z inwentarza. Pozostałe pracują dzielnie, przede wszystkim będąc własnością zakładów przemysłowych. Jeden z egzemplarzy służy we flocie Warszawskiej Kolei Dojazdowej, gdzie wykorzystywany jest do przeciągania składów po niezelektryfikowanej łącznicy nr 512. Jedna z lokomotyw jest własnością Zakładów Magnezytowych "Ropczyce" S.A.