Historia polskiej komunikacji - parowozy TKt48

Parowozy TKt48 produkowane były w latach 1950-1957 w zakładach Cegielskiego w Poznaniu (94 sztuki) i Fablok w Chrzanowie (199 sztuk). Przeznaczone były do ruchu podmiejskiego i pociągów towarowych. Była to ostatnia seria parowozów wyprodukowanych przez Fablok dla polskich kolei.

Jednostki te były tendrzakami, czyli parowozami przystosowanymi do jazdy bez tendra, będącego specjalnym wagonem do przewozu opału i wody dla potrzeb parowozu. Masa napędna była była  tym przypadku nieduża, co w połączeniu z czterema parami kół napędowych dawało doskonałe przyspieszenie rozruchu. Powodowało to, że większość jednostek kierowano do obsługi pociągów pasażerskich, mających na swojej trasie dużo przystanków o gęstym rozmieszczeniu. Często parowozy te prowadziły składy w terenach podgórskich z uwagi na dobre wpisywanie się w łuki i tę samą prędkość konstrukcyjną w obie strony (częsta zmiana kierunku trakcji). Zastąpiły wysłużone OKl27. Popularne „tekatki” były (za ich cechy trakcyjne) ogólnie lubiane przez załogi. Pusty parowóz ważył 78 ton,  a spawany kocioł wytrzymywał ciśnienie 16 atm. Maksymalna osiągana prędkość dochodziła do 80 km/h dla składów pasażerskich prowadzonych prostym torem.

Spośród 293 parowozów tej serii zachowało się w sumie 34 sztuki, rozrzucone na terenie całego kraju. W tej grupie znajduje się 10 jednostek z Poznania, a pozostałe wyprodukowano w Chrzanowie. Jedyny czynny egzemplarz, o numerze TKt48-18, stacjonuje w parowozowni w Jaworzynie Śląskiej. Pozostałe to w większości pomniki lub eksponaty muzealne.

TKt48-177 jako pomnik przez dworcem w Nowym Sączu

Galicyjska Kolej Transwersalna, część 10 (ostatnia): Chyrów - Husiatyn (strona ukraińska)

Galicyjska Kolej Transwersalna na terenie dzisiejszej Ukrainy dzieli się na trzy odcinki:

• Kolej Dniestrzańska Chyrów – Sambor – Stryj,
• Kolej Arcyksięcia Albrechta Stryj – Dolina – Stanisławów,
• Linia kolejowa Chryplin/k. Stanisławowa – Czortków – Husiatyn

Jako pierwsza zaczęła funkcjonować Kolej Dniestrzańska w roku 1872. Była to strategiczna linia kolejowa o łącznej długości 112 kilometrów. Zaczęto ją użytkować w grudniu 1872 przez władze Austro-Węgier. Koncesję na jej budowę wystawiono 5 września 1870. Koncesja, oprócz podstawowej trasy, obejmowała także odnogę Drohobycz-Borysław o długości niespełna 11,5 kilometra.

Niedługo potem powstała Kolej Arcyksięcia Albrechta, wybudowana w październiku 1873. Trasa ma w sumie 181 km i prowadzi ze Lwowa do Stanisławowa przez Stryj, i na odcinku od Stryja stanowi właśnie fragment Transwersalki. Koncesję na budowę kolei wystawiono 22 października 1871. Przywilej koncesyjny obejmował 2 trasy: Lwów-Stryj-Beskid oraz Stryj-Stanisławów. Po niespełna 2-letniej budowie, 16 października 1873, otwarto pierwszy odcinek Lwów-Stryj, o długości 73,45 km. 1 stycznia 1875 oddano do użytku drugi odcinek Stryj-Stanisławów, mający długość 107,5 km.

Ostatni odcinek ze Stanisławowa do Husiatyna oddano do użytku w roku 1884, w ramach dobudowy brakujących fragmentów Galicyjskiej Kolei Transwersalnej. Trasa ta liczy 144 kilometry i stanowi ostatni fragment linii, a stacja Husiatyn jest ostatnią w przebiegu Transwersalki. Wycofujące się wojska hitlerowskie zniszczyły most na Dniestrze, a odcinek Stanisławów – Buczacz nie został po wojnie odbudowany. Odcinek Buczacz – Husiatyń pozostał boczną linią połączoną z resztą świata trasą Kołomyja – Czortków – Tarnopol.

Według danych z początku XX. wieku przejechanie z Czadcy do Husiatyna, czyli całej trasy liczącej 768 kilometrów, trwało około 40 godzin.

Mapa kolei w Galicji w roku 1897. Można na niej zaobserwować całą trasę Galicyjskiej Kolei Transwersalnej (en.wikipedia.org)

Dworzec w Chyrowie (fot. Повна роздільність, uk.wikipedia.org)

Stacja Husiatyn (wikimapia.org)

ZAMOŚĆ: nowe przystanki prawie gotowe

Trwa budowa dwóch nowych przystanków kolejowych w Zamościu. Inwestycja, warta ponad 2 mln złotych, której wykonaniem zajmuje się PKP PLK, pozwoli wreszcie na uatrakcyjnienie kolei w Zamościu i pozwoli na jej konkurowanie z transportem samochodowym.

W ramach inwestycji powstają dwa perony długości 100 metrów i wysokości adekwatnej do obecnyh standardów. Przystanek Zamość Starówka, położony zaledwie kilka minut od zabytkowego Rynku, oraz przystanek Zamość Wschód (w rejonie ul Peowiaków) wyposażone będą w system informacyjny, wiaty i nowe oświetlenie, a w planach jest także instalacja monitoringu. Władze Zamościa zajmują się zagospodarowaniem terenów wokół powstających przystanków, m.in. budując dojścia do peronów czy modernizując przystanek przy Peowiaków.

Budowa wspomnianych przystanków od dawna postulowana była przez mieszkańców Zamościa. Dzięki ich powstaniu dostępność kolei wzrośnie, co zapewne pociągnie za sobą wzrost frekwencji. Pełny obraz zyskamy dopiero późną jesienią, ponieważ PKP PLK planuje wyłączenie części trasy Zamość - Lublin w okresie od 1 czerwca do 5 października. Powodem takiej decyzji jest konieczność naprawy torów i dwóch obiektów inżynieryjnych w rejonie Krasnegostawu. Wymusi to przesiadki do zastępczych autobusów i z pewnością nie przysporzy kolei chętnych podróżnych.

Prawie gotowy peron Zamość Starówka (fot. PKP PLK)

fot. PKP PLK

"Tato, a daczego ten przystanek nazywa się..." - Kraków, Pędzichów

Nazwa przystanku tramwajowego Pędzichów pochodzi od ulicy, odchodzącej skośnie w kierunku północnym, z prawej strony ulicy Długiej, jadąc od centrum.

Ulica ta była najprawdopodobniej drogą główną graniczącej z Kleparzem wsi Pędzichów, czego pamiątką jest zachowany do dziś kamień graniczny, wmurowany u wylotu ulicy. Nazwa pochodzi najprawdopodobniej od pędzenia tędy bydła do miasta, nazwy własnej Pędzich lub prowadzenia skazańców na szubienice.

U wylotu ulicy znajduje się tzw. Dom Turecki. Został zbudowany w latach 1883–1885 jako dwupiętrowa kamienica. Został przebudowany w 1910 roku na 3-piętrowy, 4-skrzydłowy dom z wewnętrznym podwórzem. Szczyt zdobi nadwieszona wieżyczka-minaret, otoczona galeryjką, i nakryta hełmem stożkowym z półksiężycem. W narożnikach znajdują się dwa skromniejsze minarety. Według legendy minarety zostały zbudowane dla żony Rayskiego, muzułmanki, aby przypominały jej ojczysty Egipt. W rzeczywistości żoną Rayskiego była Józefa z Seroczyńskich, katoliczka, której podpis widnieje na planach kamienicy. To właśnie ona pozwoliła na budowę minaretu.
Na frontowej elewacji znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona generałowi brygady pilotowi Ludomiłowi Rayskiemu, twórcy polskiego lotnictwa, który mieszkał w tym domu.
Przed kamienicą, na niewielkim skwerku, znajduje się kolumna z figurą Matki Bożej. Postawiono ją we wrześniu 1865 roku, na miejscu zniszczonej przez burzę w lipcu tegoż roku, starszej figury. Odnowiona została w 1897 r.

Na ulicy Pędzichów, pod numerem 27 mieści się siedziba ZUS. W tym miejscu od XV wieku znajdowały się miejskie szubienice.

Na przystanku zatrzymują się tramwaje linii 18 i 19.

źródło: krakow.gazeta.pl

Galicyjska Kolej Transwersalna, część 9: Nowy Zagórz - Krościenko

Linia kolejowa 108, wchodząca w skład zarówno Galicyjskiej Kolei Transwersalnej, jak i Pierwszej Węgiersko-Galicyjskiej Kolei Żelaznej, na odcinku Nowy Zagórz – granica państwa, otwarta została w dwóch etapach. Najpierw, na początku września 1872 roku uruchomiono trasę z Krościenka do Ustrzyk Dolnych, o długości 8 kilometrów. W listopadzie tego samego roku otwarto przeprawę z Ustrzyk do węzłowej stacji Nowy Zagórz. Odtąd cały odcinek trasy ma długość 44,5 kilometra. Ze względu na stan infrastruktury obowiązywało tam ograniczenie prędkości do 30 km/h, a obecnie, decyzją PKP PLK, trasa jest całkowicie wyłączona z eksploatacji. 

Linia miała bardzo ważne znaczenie zwłaszcza w okresie I wojny światowej, kiedy to służyła zaopatrzeniu Twierdzy Przemyśl. Po wojnie, wskutek pojawienia się nowych granic, jej rola osłabła. Ze względu na ustalenia Traktatu z Trianon, Węgrzy zostali zmuszeni do rozebrania drugiego toru na wszystkich liniach kolejowych w swoim państwie. Nie inaczej stało się i z odcinkiem Mihályi – Łupków, co wpłynęło bezpośrednio na likwidację 2. toru między Nowym Zagórzem a Krościenkiem. Po II wojnie światowej linia na krótko odzyskała znaczenie, dzięki jej przystosowaniu do składów szerokotorowych. Pociągi ze wschodu mogły dojechać z Chyrowa do Jasła i na południe, przez Łupków aż do słowackiego Humenne.

Największymi dworcami na tym odcinku Transwersalki są Nowy Zagórz i Krościenko, znajdujące się na granicy Polski i Ukrainy (przejście graniczne). Budynki wykonane w klasycznym dla Galicji stylu, pełnią całkiem inne funkcje niż przewidziano. Linia posiada wielki potencjał turystyczny, jednak obecnie grozi jej całkowita, fizyczna likwidacja.

Dworzec Nowy Zagórz (fot. Lowdown, pl.wikipedia.org)

 

Stacja Lesko Łukawica (www.lesko.pl

KATOWICE: tramwajowa "osiemnastka" zniknie z Rudy Śląskiej!

Jak informuje Dziennik Zachodni, krążące w regionie informacje o likwidacji linii tramwajowej numer 18 w Rudzie Śląskiej staną się faktem. Przyczyną tej decyzji jest fatalny stan techniczny mostu w ciągu ulicy Piastowskiej, w centrum miasta.

We wtorek zbadano stan techniczny wspomnianego mostku. Wyniki ekspertyzy nie pozostawiają wątpliwości, że konieczne jest usunięcie tramwaju z tego miejsca. W zastępstwie pojawi się komunikacja autobusowa, ale, jak twierdzi Anna Koteras z KZK GOP, sytuacja tramwaju jest dynamiczna i nie wiadomo jeszcze jak konkretnie funkcjonować będzie zastępczy autobus, na jakiej trasie pojedzie, ani też, czy po remoncie przeprawy tramwaj wróci na swoje miejsce.

Decyzja o likwidacji kursów "osiemnastki" znajduje swoich zwolenników i przeciwników. Dla jednych jest to jedyny dostępny środek transportu, dla innych - uciążliwy relikt przeszłości, zakłócający spokój w domowym zaciszu. Najmniej należy przejmować się kierowcami, dla których tramwaj nie powinien stanowić utrudnienia, jeśli tylko znajomość praw i zasad ruchu drogowego nie ograniczyła się jedynie do egzaminu na prawo jazdy.

Miasto planuje przeprowadzić remont mostu na ulicy Piastowskiej. Trwa przygotowanie dokumentacji technicznej w tej sprawie. Sytuacja tramwaju będzie jasna najpewniej w ciągu najbliższych dni.

Czy to definitywny koniec linii 18?

Stacje kolejowe Polski - Stróże

Stacja kolejowa w Stróżach leży na linii 96 z Tarnowa do Leluchowa. To na niej rozpoczyna się dwutorowy odcinek tej linii, ciągnący się aż do Nowego Sącza.

Stacja otwarta została w sierpniu 1876 roku, wraz z całą linią kolejową. Stanowi ona stację węzłową, dającą początek linii 108 w kierunku Jasła i, w dalszej perspektywie, także Ukrainy. Jest to jeden z ważniejszych dworców w przebiegu dawnej Galicyjskiej Kolei Transwersalnej.

Dworzec składa się z trzech peronów:

• peron 1 - jedna krawędź, przylega bezpośrednio do budynku stacji, obecnie nieczynny,
• peron 2 - wyspowy peron z dwoma krawędziami, używany w planowym ruchu pasażerskim,
• peron 3 - krótki peron z jedną krawędzią, przyklejony za peronem 1; peron zakończony betonowym kozłem oporowym, obsługiwany niegdyś przez składy w kierunku Gorlic - dziś nieużywany

Duży, dość bury (choć stosunkowo zadbany) budynek dworca wznosi się na wysokość 2 kondygnacji. Piętra zajmują mieszkania i inne pomieszczenia, na parterze mieszczą się pomieszczenia kolejowe i nieczynne od 2012 roku kasy, a także całodobowy bar. Do budynku tego, od strony Sącza, doklejony jest niższy, mieszczący nastawnię. Od strony wschodniej, tuż przy końcu peronu 3, stoi jeszcze jeden budynek, wzniesiony w typowym dla Galicji stylu kolejowym. Prawdopodobnie główny gmach miał podobną bryłę, jednak został przebudowany już w okresie powojennym.

Dojście do peronów zapewnione jest przez, utrzymane w doskonałej kondycji, betonowe przejście w poziomie szyn, zabezpieczone wyświetlaczem ostrzegającym przez pociągiem. Perony wyłożone kostką brukową dobrej jakości. Infrastruktura w stanie dobrym, działająca. Po południowej stronie stacji znajdują się tory postojowe, wykorzystywane przez składy towarowe kursujące tą trasą.

W skład węzła Stróże wchodzi także łącznica jednotorowa, pozwalająca na przejazd z kierunku Tarnowa w kierunku Jasła bez konieczności zmiany czoła w Stróżach. Wiąże się to jednak z ominięciem peronów. 

Peron 1 i widoczna w tle końcówka peronu 3

Galicyjska Kolej Transwersalna, część 8: Jasło - Nowy Zagórz oraz "łupkowianka"

Odcinek Galicyjskiej Kolei Transwersalnej między Jasłem a Nowym Zagórzem otwarty został w tym samym czasie, co trasa ze Stróż, opisywana w odcinku 7. Do dziś linia nie została zelektryfikowana.

Trasa ta stanowiła połączenie linii z Tarnowa do Leluchowa, z powstałą kilkanaście lat wcześniej Pierwszą Węgiersko-Galicyjską Koleją Żelazną. Obecnie trasa wchodzi w skład linii kolejowej numer 108. Między Jasłem a Zagórzem ma ona ponad 68 km długości i przemierza takie miasta jak: Jedlicze, Krosno i Sanok. Linią tą kursowały do 2010 roku pociągi międzynarodowe do ukraińskiego Chyrowa, cieszące się złą sławą tzw. "przemytników", gdyż podróżujący nimi pasażerowie bardzo często przemycali wszelkiej maści towary, ukrywając je wewnątrz konstrukcji i wyposażenia wagonów. W ubiegłym roku, przez niespełna 3 tygodnie, linia między Jasłem a Zagórzem ożyła ponownie, dzięki kursom szynobusów. Z braku odpowiednich środków w budżecie województwa pociągi te jednak zawieszono. Trasa między Jasłem a Zagórzem przeszła częściową modernizację, widoczną wyraźnie na peronach stacji w Sanoku, jednak korzystają z nich obecnie tylko nowe połączenia PKP Intercity, realizowane codziennie składem TLK Monciak z i do Gdyni Głównej.

Nieco wcześniej, bo pod koniec roku 1872, otwarto połączenie w ramach Pierwszej Węgiersko-Galicyjskiej Kolei Żelaznej, mającej połączyć Twierdzę Przemyśl z Budapesztem. Początkowo składy dojeżdżały jedynie do Łupkowa, a słynny tunel graniczny z dzisiejszą Słowacją oddano do użytku 30 maja 1874, umożliwiając połączenie do Medzilaborec i dalej, w kierunku dzisiejszych Węgier (Miszkolca). W granicach Polski linia ta figuruje jako 107, i grozi jej całkowita likwidacja. Od kilku lat nie są prowadzone przewozy pasażerskie, choć w roku 2012 kursowały tam autobusy komunikacji zastępczej. Linia ta, zwana potocznie "łupkowianką", bardziej kojarzona jest jako odnoga Kolei Transwersalnej niż element Kolei Węgiersko-Galicyjskiej. Jest to niezwykle urokliwa linia, nie posiadająca żadnych dużych dworców poza Łupkowem na granicy, oraz Zagórzem - na początku trasy. Stacja w Zagórzu posiada 4 perony, z czego tylko jeden wykonany jest z asfaltu. Pozostałe trzy to utwardzone klepiska ziemne, o wysokości równej główce szyny.

Bodaj największą, po Jaśle, stacją kolejową, wchodzącą w skład tego odcinka Galicyjskiej Kolei Transwersalnej, jest Krosno, wyposażone w rozległy budynek, przykryty naczółkowym dachem z licznymi jaskółkami, także ozdobionymi naczółkami. Podobnie stacja w Sanoku posiada spory budynek, przy czym jest on jednobryłowy i nieco mniej okazały. Wszystkie budynki stacyjne na trasie wyglądają podobnie.

Odcinek ten stanowi doskonały przykład zaprzepaszczonej szansy, ponieważ jej przebieg między Jasłem a Zagórzem, przez centra miast o stosunkowo sporej liczbie mieszkańców, oraz potencjał turystyczny Bieszczad, mógłby generować dobry ruch pasażerski, przy założeniu atrakcyjnych rozkładów jazdy i dobrego czasu przejazdu.

Dworzec w Krośnie (fot. Leszek39, pl.wikipedia.org)

Dworzec w Sanoku (fot. (GRAD), pl.wikipedia.org)

"Łupkowianka" w Rzepedzi

JAWORZNO: zmiany w komunikacji miejskiej od 1 lutego

Z dniem 1 kutego pasażerów jaworznickiej komunikacji miejskiej czeka sporo zmian.

Po długich negocjacjach udało się wprowadzić wydłużoną relację linii A, dzięki temu Chrzanów na powrót zyska bezpośrednie połączenie z Katowicami. Trasa linii J zostanie skrócona do Krakowskiej, linia S pojedzie w weekendy przez Targ Miejski, a obsługę Byczyny Cezarówki przejmie nowa linia 350. A oto szczegóły zmian:

Linia A

Wydłużenie linii do Chrzanowa oraz zmiana godzin odjazdów połączona z wdrożeniem identycznego rozkładu jazdy na dni robocze szkolne i wolne od nauki szkolnej. Ponadto, uruchomienie dodatkowych kursów w soboty, niedziele i święta.

Linia E

Zmiana godzin odjazdów i ilości kursów. Ponadto, uruchomienie drugiego kursu nocnego w soboty, niedziele i święta.

Linia J

Skrócenie trasy do przystanku KRAKOWSKA PĘTLA oraz zmiana godzin odjazdów i ilości kursów.

Linia S

Zmiana godzin odjazdów oraz skierowanie wybranych kursów w soboty, niedziele i święta przez Mysłowice wraz z obsługą m. in. przystanku TARG MIEJSKI.

Linie 302, 326 i 368

Zmiana godzin odjazdów i ilości kursów.

Linia 319

Zmiana godzin odjazdów i ilości kursów.

Wydłużenie kursów dotychczas kończących i rozpoczynających się na przystanku KOŹMIN do nowego przystanku CHRZANÓW BALIN WOLNOŚCI.

Linia 350

Uruchomienie nowej linii na trasie  ŁUBOWIEC PĘTLA - CEZARÓWKA DOLNA PĘTLA. Ponadto, wprowadzenie znacznej ilości dodatkowych kursów w skróconej relacji do przystanku KRAKOWSKA PĘTLA.

www.pkm.jaworzno.pl

"Nocna Szyna" Odcinek 78: Zagrzeb, linia 7

Tramwaje linii numer 7 kursują w Zagrzebiu między końcówkami Dubrava i Savski Most, z całkowitym pominięciem ścisłego centrum miasta. Jej trasa przebiega przez przystanki przy Dworcu Autobusowym, Zagrebačkim velesajamie (Tagrach w Zagrzebiu) oraz przez Sopot. 

Kursuje codziennie, liczy 25 przystanków, i jest jedną z szybszych linii w mieście. Słabo się dziś przygotowałem, ale za tydzień będzie już jakaś ciekawostka. Póki co tradycyjnie - filmiki poniżej!

Linia 7 (cz.1)

Linia 7 (cz.2)

Linia 7 (cz.3)

Fot. Suradnik13 (hr.wikipedia.org)

 

Galicyjska Kolej Transwersalna, część 7: Stróże - Jasło oraz Gorlice Zagórzany - Gorlice

Kolej między Stróżami a Jasłem otwarta została w sierpniu 1884 roku. Jest to de facto ostatni, najmłodszy element Kolei Transwersalnej w jej wschodnim przebiegu. Po drodze powstały stacje w Zagórzanach oraz Bieczu. Odcinek ten znajduje się w całości w ramach linii kolejowej 108, której kres przypada na granicę polsko-ukraińską

Trasa była obsługiwana przez pociągi pasażerskie do roku 2010. Wówczas zawieszono ruch kolejowy między Bieczem a Jasłem, natomiast wkrótce ze Stróż do Biecza zaczęła kursować komunikacja autobusowa, która zresztą zniknęła w roku 2012. Linia 108 na wspominanym odcinku została zelektryfikowana w 1988 roku.

Niejako przy okazji, w roku 1885, powstała jednotorowa bocznica do nowego dworca kolejowego w centrum Gorlic, umożliwiająca dojazd pociągiem z Zagórzan do miasta. Trasa ta także została zelektryfikowana pod koniec 1988 roku, dzięki czemu możliwe było uruchamianie kursów mało kłopotliwymi jednostkami elektrycznymi. Do 2006 roku kursowały tam wahadłowe składy, zapewniające połączenia z pociągami przejeżdżającymi przez Zagórzany.

Budynki dworcowe na linii mają klasyczną, galicyjską bryłę. Posiadają dachy naczółkowe i charakterystyczne zdobienia otworów okiennych lub gzymsy na linii kondygnacji. Obecnie na trasie odbywa się tylko ruch towarowy.

Stacja w Bieczu (www.geocaching.com)

KRAKÓW: ograniczenie kursowania nocnych tramwajów

Zbliża się kres nocnych tramwajów w Krakowie. Najnowszy pomysł ZIKiT ogranicza bowiem ich kursowanie tylko do 4 nowy w tygodniu. Tramwaje linii 62, 64 i 69 wyjeżdżać będą na miasto tylko w noce czw/pt, pt/sob, sob/ndz i ndz/pon. W pozostałe 3 noce w środku tygodnia zastąpią je specjalne linie autobusowe, kursujące następująco:

Linia 662: Czerwone Maki – Grota-Roweckiego, Kapelanka, Dietla, Wielopole (powrót: Starowiślna), Westerplatte, Dworzec Główny, Lubicz, Powstania Warszawskiego, Al. Pokoju, Bieńczycka, Andersa, Al. Przyjaźni, Al. Solidarności – Kombinat. 

Dla linii 662 NIE będą funkcjonować przystanki: Orzeszkowej, Kordylewskiego, Fabryczna, Kraków Plaza i Plac Centralny im. R. Reagana (do zakończenia prac na Placu Centralnym funkcjonować będzie przystanek Al. Róż),

Dla linii 662 uruchomione zostaną nowe przystanki: Norymberska (w kierunku Kombinatu), Grota-Roweckiego (w kierunku Czerwonych Maków), M1 Al. Pokoju, Bieńczycka.

Linia 664: Bronowice Małe – Bronowicka, Królewska, Karmelicka, Basztowa, Dworzec Główny, Lubicz, Mogilska, Al. Jana Pawła II, Bieńczycka, Andersa, Broniewskiego, Piasta Kołodzieja – Os. Piastów. 

Dla linii 664 NIE będą funkcjonować przystanki: Wesele, Cystersów, Muzeum Lotnictwa,

Dla linii 664 uruchomione zostaną nowe przystanki: Rondo Hipokratesa (w kierunku Os. Piastów), Bieńczycka.

Linia 669: Krowodrza Górka – Krowoderskich Zuchów, Prądnicka, Al. Słowackiego, Pawia, Basztowa, Podwale, Franciszkańska, Starowiślna (powrót: Wielopole), Na Zjeździe, Wielicka, Teligi – Nowy Bieżanów. 

Dla linii 669 NIE będą funkcjonować przystanki: Dworzec Towarowy (w zamian będzie funkcjonować Nowy Kleparz), Prokocim. Przystanek Bratysławska w kierunku Krowodrzy Górki zlokalizowany zostanie jak dla linii 154 (na ul. Wybickiego). Linia 669 nie będzie się zatrzymywać na przystanku: Krowodrza Urzędy Skarbowe.

Dla linii 669 uruchomione zostaną nowe przystanki autobusowe: Prądnicka, Cmentarz Podgórski

Jednocześnie zmieni się trasa linii nocnej 637, która wyglądać będzie następująco:

Linia 637: Krowodrza Górka – Fieldorfa-Nila, Prądnicka, Opolska, Mackiewicza, Kuźnicy Kołłątajowskiej, Al. 29 Listopada, Meiera – Górka Narodowa Wschód (powrót: Meiera, Al. 29 Listopada, Siewna)

Zmiany zaczną obowiązywać w nocy z 2 na 3 lutego (poniedziałek/wtorek).