Galicyjska Kolej Transwersalna, część 2: Zwardoń - Żywiec

Odcinek Zwardoń – Żywiec

Linia kolejowa 139, będąca pierwszym krajowym fragmentem Galicyjskiej Kolei Transwersalnej licząc od Słowacji, powstawała etapami w kierunku z Katowic na południe. Ostatni krajowy odcinek, obejmujący trasę Żywiec – Zwardoń, a według źródeł aż do Skalite-Serafinov, został oddany do użytku 3 listopada 1884 roku. Linia od początku była i jest jednotowa, a jej elektryfikacja została ukończona w grudniu 1986 roku, podczas gdy regularny ruch składów elektrycznych rozpoczął się dopiero w styczniu roku 1987, czyli prawie miesiąc później. 

Ciekawostkę tego odcinka Galicyjskiej Kolei Transwersalnej stanowi fakt, że jest to najmocniej eksploatowany jej fragment na terenie Polski. Codziennie Koleje Śląskie wykonują tamtędy po kilkanaście par kursów ze Śląska do Zwardonia i z powrotem. Ponadto odcinek Zwardoń – Żywiec posiada także najwięcej przystanków pasażerskich ze wszystkich odcinków GKT. Pomiędzy stacjami granicznymi dla tego odcinka jest ich aż 13, co, przy długości niespełna 37 km daje przystanek kolejowy średnio co 2837 metrów.

Poza malowniczym, leśnym przebiegiem linii, nie ma ona żadnych szczególnych walorów, większość przystanków nie posiada żadnego budynku stacyjnego, poza typowo PRL-owską wiatą z blachy falistej.

Budynek dworcowy w Węgierskiej Górce (fot.: wikimapia.org)