"Nocna Szyna" Odcinek 150: Berlin, linia U2 (Pankow - Ruhleben)

Berlińska linia metra oznaczona symbolem U2 to rekordzistka pod względem długości czasu, jaki poświęcono na jej rozbudowę. Trwała ona od 1902 do 2000 roku, czyli równe 98 lat! A to wcale nie koniec, ponieważ istnieją plany przedłużenia jej zarówno na północ, za Pankow, jak i na zachód od Ruhleben. Linia liczy obecnie blisko 21 kilometrów, posiada 29 stacji, na których pokonanie pociągi potrzebują 47 minut.

Rozpoczyna się w położonym na północnym wschodzie Berlina okręgu administracyjnym Pankow, biegnie przez wschodnie centrum i Alexanderplatz, następnie przechodzi pod placem Poczdamskim w kierunku zachodniego centrum (Wittenbergplatz, Bahnhof Zoo) oraz pod stadionem olimpijskim, kończąc bieg na stacji Ruhleben. Razem z liniami U1, U3 i U4 należy do otwartej w 1914 części sieci berlińskiego metra, która określana jest jako sieć małoprofilowa.

Jako pierwszy uruchomiony został 18 lutego 1902 roku odcinek Potsdamer Platz – Gleisdreieck, mający 1,2 kilometra długości. 11 marca trasę przedłużono o 3,2 kilometra do słynnego Dworca Zoo (Zoologischer Garten), natomiast 14 grudnia tego samego roku otwarto na tej trasie odcinek do stacji Knie, obecnie noszącej nazwę Ernst-Reuter-Platz, o długości 900 metrów. Wówczas linia liczyła już 5,3 kilometra. Kolejne przedłużenie nastąpiło 14 maja 1906 – otwarto wówczas odcinek do Deutsche Oper, natomiast 29 marca 1908 roku oddano do użytku 2,6 kilometra torowiska do Theodor-Heuss-Platz. Później nastąpiło przedłużanie linii na północ. 1 października 1908 roku oddano trasę Potsdamer Platz – Spittelmarkt (2 km), natomiast 3 listopada 1912 oddano przebudowany, dwupoziomowy dworzec Gleidreieck („Trójkąt torowy”). 8 czerwca 1913 uruchomiono Theodor-Heuss-Platz – Olympia-Stadion (1,7 km), natomiast 1 lipca Spittelmarkt – Alexanderplatz. Po niespełna miesiącu, 27 lipca 1913 roku oddano do użytku trasę Alexanderplatz – Schönhauser Allee. Na kolejną rozbudowę przyszło czekać 16 lat. 22 grudnia 1929 uruchomiono ostatni zachodni odcinek linii U2, Olympia-Stadion – Ruhleben, mający 1,3 kilometra długości. Pomiędzy stacjami znajduje się jedna z niewielu stacji techniczno-postojowych w berlińskim metrze - Betriebswerkstatt Grunewald. 29 czerwca 1930 roku pociągi dotarły do Vinetastraße w dzielnicy Pankow, i od tego czasu przez 70 lat prawie nic się nie zmieniło.

W międzyczasie otwarto jedynie dwie nowe stacje: 28 kwietnia 1978 stecję Bismarckstraße oraz 1 października 1998 stecję Mendelssohn-Bartholdy-Park. Ostatnie przedłużenie linii U2 uruchomiono 16 września 2000 roku na odcinku Vinetastraße – Pankow (0,9 km). Spośród wszystkich stacji na tej linii 8 znajduje się ponad powierzchnią ziemi, na wiaduktach. Pozostałe to stacje podziemne. W latach, kiedy Berlin był podzielony i większość tras metra znalazła się w Berlinie Zachodnim, linia U2 kursowała pod oznaczeniem A na trasie Pankow – Thälmannplatz (dziś Mohrenstraße). Trasa między Wittembergplatz a Gleisdreieck została zamknięta. Odcinek Wittenbergplatz – Ruhleben w Berlinie Zachodnim obsługiwała wówczas linia U1.

fot. Magadan, CC-BY SA 3.0