Stacje kolejowe Polski - Sucha Beskidzka

Stacja kolejowa w Suchej Beskidzkiej uruchomiona została 16 grudnia 1884 jako stacja Galicyjskiej Kolei Transwersalnej z Czadcy do Lwowa. Pierwszy pociąg wjechał na stację 31 maja 1883 od strony Żywca. Linię oficjalnie otwarto dla ruchu pasażerskiego półtora roku później. Stanowi istotny dla Podbeskidzia węzeł kolejowy, z którego rozchodzą się linie w kierunku Krakowa, Zakopanego i Żywca. Rola węzłowa tej stacji upadła wraz z likwidacją regularnego ruchu pociągów na linii 97 między Suchą Beskidzką a Żywcem. Znaczenie suskiego dworca ma szansę spaść jeszcze bardziej bo wybudowaniu łącznicy kolejowej, która pozwoli ominąć stację, a pociągi zatrzymywać się będą na nowym przystanku, dalej od centrum miasta.

Budynek stacyjny, który powstał w latach 1881–1882, ma typową dla galicyjskich kolei architekturę. W 1886 na stacji w Suchej powstała parowozownia. Obecnie znajduje się tutaj oddział skansenu taboru kolejowego w Chabówce. W 2010 roku zawieszono kursowanie pociągów osobowych Sucha – Żywiec – od tego czasu kursował tamtędy tylko sezonowy interREGIO „Giewont” i przez kilka miesięcy weekendowe pociągi komercyjne do Żywca, uruchamiane przez Przewozy Regionalne. Obecnie w Suchej Beskidzkiej zatrzymują się nieliczne składy do i z Zakopanego. Stacja pełni też funkcję przystanku końcowego dla całych dwóch składów z Krakowa.

Stacja składa się z trzech peronów, przy czym peron 1 i 3 są de facto połączone z sobą – peron 1 ciągnie się wzdłuż budynku dworca, a peron 3 rozpoczyna się za kładką nad torami, i posiada dwie krawędzie do odprawy pociągów w kierunku Żywca (jeden tor jest ślepy). Peron 2, wyspowy, odprawia większość pociągów, które jeszcze do Suchej docierają. Poza tym na licznych torach dodatkowych stoją lokomotywy, elektrowozy i składy elektryczne.