Napęd prototypowych pojazdów stanowił silnik od motocykla Junak M07 z zamontowanym dynamostarterem oraz dmuchawą. Zastosowano niezależne zawieszenie dla wszystkich czterech, dwunastocalowych kół: poprzecznie ułożone drążki skrętne. Koła montowane były z dwóch części, z czego wewnętrzna, z metali lekkich służyła jednocześnie za piastę koła, zaś zewnętrzna, stalowa za koło właściwe. Wybudowano także Smyka z karoserią z trójwarstwowych laminatów.
Smyk miał być produkowany w Szczecinie, ale ubiegł go Mikrus. Ostatecznie powstała w SFM seria próbna o liczebności 17-20 sztuk, według różnych źródeł. Zachowało się kilka zaledwie egzemplarzy Smyka. Jeden z nich znajduje się w Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie, dwa kolejne w Muzeum Techniki w Warszawie oraz również dwa egzemplarze w Muzeum Techniki i Komunikacji w Szczecinie.
Brak komentarzy :
Publikowanie komentarza
Anonimowe komentarze nie będą akceptowane