Historia polskiej komunikacji - mikrociężarówka Mulicar M 25

Któż nie zna charakterystycznych, maleńkich ciężarówek wielkości Malucha, które jeździły, i do dziś w sumie jeżdżą po naszym kraju na usługach rozmaitych podmiotów, jak choćby składy opału? Tak, to mikrociężarówki Multicar M 25, niezwykle popularne pojazdy z NRD, doskonałe do drobnego transportu rozmaitych materiałów.

Multicar M 25 powstał jako samochód ciężarowy oraz komunalny, zastępując poprzednika, czyli M24. Produkowało go wschodnioniemieckie przedsiębiorstwo VEB Fahrzeugwerk Waltershausen, które w latach 1978–1993 wypuściło około 100 tysięcy egzemplarzy. Przedsiębiorstwo wchodziło w skład zjednoczenia IFA, stąd takie oznaczenie na pojazdach.

70% produkcji przeznaczona była na eksport, głównie do krajów RWPG. Pojazd wyposażany był przez lata w 2-litrowy silnik wysokoprężny o mocy 45 KM. W 1991 roku, po zjednoczeniu Niemiec, przedsiębiorstwo zostało sprywatyzowane i zmieniło nazwę na Multicar. W tym samym roku zaczęto więc wyposażać Multicary w silniki wysokoprężne produkcji Volkswagena o pojemności 1,9 l i mocy 54 KM. Zmodernizowane pojazdy mogły poruszać się o prawie 30 km/h szybciej. W 1993 roku produkcję modelu M 25 zakończono, jako następcę wprowadzając na rynek gruntownie zmodernizowany model M 26.

Multicary miały dwa miejsca: dla kierowcy i pasażera. Najczęściej spotykane były egzemplarze po prostu z otwartą skrzynią (doka), choć zdarzały się modele z plandeką. Na potrzeby komunalne do Multicara dokładano myjki do ulic, lemiesze pługów i inne konieczne rozwiązania.

(wikipedia.hu)