Poprzednio opisywane Škody 100/110 w połowie lat 70. ustąpiły miejsca całkiem nowej linii samochodów osobowych z Mlada Boleslav - rodzinie Škoda 742. Były to kompaktowe auta, w podstawowej wersji 4-drzwiowe, które przez niemal 15 lat wyjeżdżały w różnych wersjach z fabryk do klientów. Prezentacja modelu odbyła się podczas targów w Brnie, w roku 1976. W rodzinie Škoda 742 podstawą były niezwykle liczne modele 105 i 120, bardzo znane Polakom, jako częste i popularne w naszym kraju. Do napędu samochodów używano benzynowych silników R4 OHV montowanych za tylną osią pojazdu (stąd silnik w bagażniku).
Pierwsza pojawiła się Škoda 105, jako uboższa siostra modelu 120. W wersji 105 S samochód ten nie miał nawet opuszczanych tylnych szyb w drzwiach. Modele 105 miały słabsze silniki o pojemności 1046 cm3. Początkowo słynne "stopiątki" miały pojedyncze, okrągłe reflektory. W sierpniu 1981 roku zastąpiono je prostokątnymi (montowane do lipca 1983 roku). Równocześnie niemal produkowano mocniejsze modele 120, z mocniejszym silnikiem, posiadające pierwotnie podwójne okrągłe reflektory przednie. Ostatecznie w latach 80. wszystkie Škody z rodziny 742 miały już montowane nowe zestawy reflektorów przednich i tylnych. Škodę 105 produkowano do roku 1988, a dodatkowo w latach 1982-1988 powstawał model dostawczy, dostępny jedynie w Czechosłowacji i bardzo popularny wśród przedsiębiorców i małych dostawców. Łącznie powstało aż 840 561 egzemplarzy Škody 105 w różnych wersjach wyposażenia.
Podstawowy model Škody 120 produkowany był od kwietnia 1978 do lipca 1983. Najdłużej produkowanymi, już od sierpnia 1976, odmianami Škody 120 był modele w wersjach wyposażenia L (do 1990 roku) oraz luksusowe LS i GLS. W październiku 1982 roku pojawiła się wersja ekonomiczna LE. Modele w odmianie LX posiadały te same silniki co 120 LS, ale miały 5-biegową skrzynię biegów. Łącznie wyprodukowano 1 070 693 egzemplarzy Škody 120 w różnych wersjach wyposażenia.
Škody 105 nie były zbyt popularne za granicą, poza blokiem wschodnim. Modele 120 natomiast a i owszem. Pojawiały się limitowane, ulepszone serie dla Finlandii czy Wielkiej Brytanii, przez co model ten jest dobrze znany w świecie. Dzięki temu Škoda mogła w późniejszych latach skutecznie rozwinąć skrzydła. Modele 105 i 120 były dość wredne, ponieważ wszystkie ciężkie elementy umieszczone były z tyłu: zbiornik paliwa, silnik, akumulator. Powodowało to, że przód był dość lekki, przez co prowadzenie pojazdu do łatwych nie należało. Dodatkowo, zwłaszcza w wersjach 105, charakterystyczne były łezkowate reflektory z tyłu, po których nie sposób było nie rozpoznać czechosłowackiego bziuka. Zresztą ten dźwięk...
Škoda 105 z 197 roku (fot. Hilarmont, CC BY-SA 3.0 de) |
Brak komentarzy :
Publikowanie komentarza
Anonimowe komentarze nie będą akceptowane