"Autobusem przez Polskę" Odcinek 84: Warszawa, linia 119

Linię 119 uruchomiono 1 czerwca 1949 roku zamiast linii I na trasie ze skrzyżowania Pratulińskiej i Radzymińskiej na Kraśnicką. Po otwarciu Trasy W-Z pociągnięto ją do Dworca Wileńskiego, a w 1951 roku trafiła do pętli Tużycka na Zaciszu. Dopiero w roku 1966 linię 119 wydłużono zmienioną trasą na Pradze do dzisiejszego Placu Hallera. 2 lutego 1969 roku linia została ponownie skrócona do pętli Wileńska, a w roku 1985 skierowano ją przez Stalową i Szwedzką. Wkrótce potem trafiła na Dworzec Wschodni i tak funkcjonowała do 1991 roku, kiedy zniknęła na rzecz nowej linii 512.

Ponownie uruchomiono ją 16 czerwca 1996 roku na trasie z pętli Karmelicka na Stegny. Po przejęciu części trasy linii 166 w 1997 roku trafiła przez Górczewską na Młynów, a 27 czerwca 2002 linię 119 skrócono do pętli na Kierbedzia. Kolejna zmiana trasy miała charakter generalny. 1 września 2006 roku wysłano ją z Dworca Centralnego do Międzylesia przez Trasę Siekierkowską, Wał Miedzeszyński, i Trakt Lubelski. 17 lutego 2011, z powodu remontu pętli na Dworcu Centralny, linię skrócono do pętli Rakowiecka-Kościół. Po zakończeniu remontu trasę tę uznano za stałą, jedynie 27 maja 2015 wydłużono ją odrobinę z Międzylesia do Wiśniowej Góry.

Linia kursuje w szczycie co 20 minut, a w pozostałych porach i w dni wolne kursuje co pół godziny. Obsługuje 40 przystanków w stronę Międzylesia i 39 w stronę Mokotowa. Czas przejazdu waha się w okolicach 50 minut.

fot. BadekBD (CC BY-SA 3.0)